- Szczegóły
-
Opublikowano: środa, 19, grudzień 2012 22:48
-
admin
Pochodzą z XIV wieku. Niegdyś otaczały całe miasto. Obecnie zachowany jest tylko jeden odcinek po południowo-zachodniej stronie miasta. Jest to mur z otoczaków granitowych oraz cegły o wysokości około 3,00m i zmiennej grubości wynoszącej od 1,00 do 1,5m, ze śladami licznych przemurowań. W murze na wprost wylotów dawnych ulic znajdują się wykute jeszcze w XIX wieku przejścia, a na szerokości kwartału przyrynkowego usytuowanych jest 7 półkolistych prześwitów wykutych w 1973 roku. Korona murów zabezpieczona jest betonową czapą. Po zewnętrznej stronie muru biegnie aleja spacerowa obsadzona drzewami.
|
Budowę obwarowań złożonych z wałów ziemnych i fos rozpoczęli mieszczanie już w końcu XIII wieku. Około połowy XIV stulecia rozpoczęto wznoszenie pierścienia murów, którymi otoczono cały teren miasta. W dolnej partii wzniesiono je z kamieni granitowych, w górnej z cegły ceramicznej. Wysokość murów wynosiło około 6,00m. Prace prowadzone były w ciągu XIV i XV wieku. W murach na osiach wylotów głównej ulicy podłużnej usytuowano 2 bramy; Stargardzką od południa i Gryficką od północy. Bramy zbudowane były najprawdopodobniej z cegły w formie prostokątnych w rzucie budowli z przejazdami bramnymi w przyziemiu, zamykanymi od strony zewnętrznej bronami. Ponadto w pierścieniu murów usytuowano 3 furty; jedną przy Bramie Gryfickiej, dwie pozostałe w zachodnim i wschodnim odcinku murów. Furty zamknięte były masywnymi wrotami. Pierwsza służyła głównie właścicielom miasta, druga i trzecia rybakom oraz do czerpania wody w razie pożaru. Pierścień murów wzmocniony był dodatkowo kilkunastoma /od 10-14/ prostokątnymi półbasztami i być może pełnymi basztami kolistymi. Zwieńczenie murów jest nieznane. Po ich zewnętrznej stronie biegła fosa zasilana wodami z obu jezior, a dalej usypane były wały ziemne. Przy bramach nad fosami przerzucone były groble i drewniane mosty.
Czytaj więcej: Mury obronne
